اغراق نخواهد بود اگر بگوییم که کمیسیون شبکه سازمان نظام رایانه‌ای تهران نامدارترین و پرکارترین کمیسیون این سازمان است.
دریافت صفحه با کد QR
میزگردی به‌مناسبت دهمین سالگرد تأسیس کمیسیون شبکه در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران
کمیسیون شبکه ژن خاصی دارد
14 ارديبهشت 1395 ساعت 12:00
اغراق نخواهد بود اگر بگوییم که کمیسیون شبکه سازمان نظام رایانه‌ای تهران نامدارترین و پرکارترین کمیسیون این سازمان است.
اغراق نخواهد بود اگر بگوییم که کمیسیون شبکه سازمان نظام رایانه‌ای تهران نامدارترین و پرکارترین کمیسیون این سازمان است.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، از همان 10سال قبل که فعالیت خود را آغازکرد تا هم‌اکنون که وارد یازدهمین سال فعالیت خود شده، پرتلاش و پر سروصدا بوده‌است. اعضای آن را همه به گفتگوهای انتقادی و دفاع از منافع صنف می‌شناسند. میزگردهای مطبوعاتی، رادیو و تلویزیونی در زمانی‌که خود سازمان حتی روابط‌عمومی منسجمی نداشت، آنان را شاخص کرده است. مخالفت با افزایش تعرفه واردات تجهیزات شبکه، تلاش برای حذف تعرفه واردات کالاهای شبکه به‌صورت کیلویی و تدوین اولین تعرفه خدمات شبکه در کشور، از جمله اقدامات شاخص این کمیسیون است. کمیسیون شبکه البته همه اینها را وام‌دار ساختار منسجم، قانونمند و منظم و البته وفاداری اعضای خود است.
در میزگردی که شرح آن را خواهید خواند، ارکان اصلی کمیسیون در طی این 10سال یعنی رؤسا، قائم‌مقام و دبیر از آنچه کمیسیون شبکه را ساخته‌است، گفته‌اند؛ آن چیزی که معتقدند ژن کمیسیون شبکه است.
صالحی: اگر موافق‌باشید از تاریخچه و چگونگی ایجاد آنچه که امروز در قالب کمیسیون شبکه در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران می‌شناسیم بحث را شروع‌کنیم.
بابادی‌نیا: اگر به‌خاطر داشته باشید کامپیوتر آن‌موقع خلاصه شده بود در سخت‌افزار و نرم‌افزار. آن زمان یعنی بیش از 10سال قبل، انجمن شرکت‌های انفورماتیک تنها تشکیلاتی بود که وجود داشت و سازمان نظام صنفی رایانه‌ای هنوز ایجاد نشده بود. روزی آقای مهندس معزی‌نیا نظر مرا درباره ایجاد تشکیلاتی که در آن به‌نیابت از شبکه‌ای‌ها فعالیتی را انجام دهم، جویا شد. من هم افراد را جمع کرده و تحت‌عنوان کارگروه کوچکی در انجمن شرکت‌های انفورماتیک این کار را شروع کردم. حالا شاید حدود ۱۵ سال از این کار می‌گذرد. یک دوره بعد از این قضیه هم در کنار انجمن بودیم و تا بعد که سازمان تشکیل شد. این حدوداً به سال ۳-۸۲ برمی‌گردد.
در واقع شبکه به‌عنوان زیرگروهی از سخت‌افزاری‌ها شکل گرفت و البته سازوکار درست و کاملی نداشت. احساس کردیم که ما باید بتوانیم در مراکز تصمیم‌گیری که عمدتاً هیئت‌مدیره انجمن شرکت‌های انفورماتیک بود حضور داشته باشیم و طی صحبت‌هایی که داشتیم، خودم را برای هیئت مدیره انجمن شرکت‌های انفورماتیک کاندید کردم که آن موقع با اختلاف چند رأی نتوانستم به هیئت مدیره وارد شوم. تعداد هیئت مدیره هم آن زمان خیلی کم بود و فقط ۵ نفر بودند. چون اختلاف رأی کم بود به این نتیجه رسیدیم که اعضای شبکه می‌توانند با یک برنامه‌ریزی دقیق کارنامه بهتری داشته باشند و از این رو برای حضور در هیئت مدیره بعدی هم شروع به تلاش کردیم.
همان‌موقع بود که ارتباط خوبی با آقای علی‌پور، رئیس کمیته سخت‌افزار، پیدا کردم. یک‌روز نظر او را درباره عملکرد اعضای شبکه پرسیدم. او آن روز به من گفت که حقیقتاً کار شما را خیلی تخصصی و تشکیلاتی می‌بینم و اصلاً خودم را مناسب را مدیریت کارگروه شما نمی‌دانم و شما باید در تشکیلات مستقلی در قالب زیرکمیته و زیرگروه کار کنید و من تقاضا می‌دهم که این کار صورت گیرد.
بعد که تشکیلات سازمان نظام صنفی رایانه‌ای مطرح شد و مصوبه مجلس هم گرفته شد، مطلع شدیم که آقای مهندس مظلوم در حال یارگیری برای اعضای هیئت مدیره آن است. ما هم به‌عنوان اعضای شبکه نباید عقب می‌افتادیم. مهندس معزی‌نیا به من گفت که به‌عنوان نماینده کمیسیون شبکه با آنها ارتباط بگیرم. من هم به مهندس مظلوم مراجعه کردم و از او درخواست یک کرسی برای کمیسیون در گروه انتخاباتی اتحاد ۱۵ کردم. اما آقای مظلوم که تیم خود را تشکیل داده‌بود، پیشنهاد کرد تا با اعضای خودمان تیمی تشکیل داده و به‌عنوان جبهه دیگر در این مبارزه انتخاباتی شرکت کنیم.
آن موقع آقای مهندس شنتیایی در مخالفت با آقایان سعیدی و مظلوم یارگیری می‌کرد و از ما هم به‌عنوان عضو دعوت کرد و ما طی جلسه‌ای با او یک لیست ۱۴ نفره دادیم اما بعدها یک‌سری اختلاف‌نظر اساسی با وی پیدا کردیم، خصوصاً در روز انتخابات. چون احساس می‌کردم که جو طوری است که انتظار دارند تیم ما در تقابل با اتحاد ۱۵ باشد، درصورتی‌که من انتظار یک رقابت انتخاباتی سالم را داشتم. وقتی هم پشت تریبون رفتم سخنرانی ارائه کردم که فکر می‌کنم این‌طور که بعدها آقای سعیدی و آقای مظلوم به من گفتند، نقطه عطفی برای کمیسیون شبکه شد.
من در آن سخنرانی گفتم که من نیامدم اینجا تا تیشه به ریشه دوستان خود بزنم، بلکه آمدم چون یک‌سری انتقادات دارم و مایلم که با یک دید جدید و مهندسی و فنی در کنار بقیه دوستان به همکاری بپردازم. نظر خیلی از افرادی که در جمع نشسته بودند و حتی آرای خود را نوشته بودند نیز تغییر کرد و باعث شد که نگاه مثبتی نسبت به ما به‌وجود بیاید و با اینکه دیر هم به بازی رسیده بودیم ولی نهایتاً به‌عنوان عضو هیئت مدیره وارد سازمان نظام صنفی شدم.
صالحی: این برمی‌گردد به سال ۸۴، یعنی جایی که ما در اولین دوره سازمان نظام صنفی، کمیسیون شبکه را داشتیم.
بابادی‌نیا: بله. تصور کنید که شما وارد یک جمع ۲۰ نفره می شوید که تفکر آنها نسبت به شما فردی است که در مخالفت با آنها ایستاده است. به‌خاطر دارم که دقیقاً بعد از آنکه نتیجه انتخابات اعلام شد، آقای سعیدی با من دست داد و گفت که دیگر جزیی از ما هستی و از این لحظه به بعد هرچه که بوده فراموش کن. من این حرف را از آقای سعیدی به‌عنوان یک موضع‌گیری سیاست‌مدارانه قلمداد کردم و زیاد روی آن حساب ویژه‌ای بازنکردم تا اینکه در هیئت مدیره جلسه اول یا دوم شروع به شرح وظایف و تقسیم‌بندی‌ها کردند. بدون اینکه مخالفی باشد، آقای سعیدی با تحکم خیلی زیاد گفت که ما می‌خواهیم کمیسیون شبکه را ایجاد کنیم که ریاست آن هم با آقای بابادی‌نیاست.
این سنگ بنای کمیسیون شبکه در سازمان شد. بعد هم با تجربه‌ای که از انجمن داشتیم کمیسیون را راه‌اندازی کردیم و تشکیلات و کمیته‌ها را ایجاد کردیم. در اولین دوره هیئت مدیره این عملکرد به‌لحاظ فنی خیلی‌خوب و مثبت بود و اگر به‌خاطر داشته باشید ما سنگ بنای بحث تعرفه‌ها را در دوره اول گذاشتیم و بعد به حرکت مثبتی تبدیل شد که شورای مرکزی هم از آن خط گرفت و حتی کمیته‌ای را به نام کمیته سامان‌دهی بازار راه انداختند.
ما این سه‌سال اول را درگیر این مسائل و کارهای صنفی بودیم و مسائلی که برای واردکنندگان تجهیزات شبکه به‌وجود می‌آمد. تا اینکه دیگر کم‌کم کمیسیون شبکه در کل کشور جا افتاد تا جایی که در دوره بعدی انتخابات، من اصلاً در سفر چین بودم و حتی حضور هم نداشتم که بتوانم سخنرانی بکنم و بااین وجود توانستم سومین رأی استان تهران را بیاورم و من خوشحال بودم که تیم کمیسیون شبکه آن‌قدر خوب عمل کرد که ما جایگاه سوم را در هیئت مدیره استان تهران پیدا کردیم. در دوره سوم که من بازنشسته شدم، بر اساس یک برنامه‌ریزی منسجم، مهندس معروفی را که در این مدت در تمام مسائل کنار ما بود حمایت کردیم که رأی دوم انتخابات را به خود اختصاص داد و در دوره چهارم هم باز رأی دوم شد.
همه اینها قبل از اینکه یک موفقیت فردی باشد، موفقیت تیم شبکه به حساب می‌آید. یعنی یک‌سری کارها، فعالیت‌ها، عملکردها و همکاری‌هایی که در بدنه این کمیسیون انجام گرفت و باعث شد که خیلی منسجم، منظم و برنامه‌ریزی‌شده پیش برود و بتواند احقاق حق صنف شبکه را بکند و در هیئت مدیره حضور فعال داشته باشد.
صالحی: آقای معروفی لطفاً اگر درباره تاریخچه کمیسیون نکته‌ای دارید بفرمایید.
معروفی: من ضمن آنکه از شما و ابتکاری که برای برگزاری این میزگرد به خرج‌داده‌اید تشکر می‌کنم، می‌خواهم این نکته را اضافه کنم که شبکه‌ای‌ها به‌دنبال تغییرات بزرگی که در حوزه شبکه اتفاق افتاده بود کم‌کم از موضوعات ساده‌تر به سراغ موضوعات خیلی جدی‌تری رفته بودند و با این تفکر که باید زیرساخت وجود داشته باشد همیشه به‌دنبال این بودند تا به‌نوعی فرهنگ این قضیه را ایجاد کنند که دنیای شبکه عوض شده و سازمان‌ها و ارگان‌ها به‌درک درستی از این قضیه برسند.
در انجمن شرکت‌های انفورماتیک هم این قضیه مطرح بود و به همین منظور آقای معزی‌نیا و همه هیئت مدیره وقت انجمن، زیرگروهی در کمیسیون سخت‌افزار تشکیل داده بودند. با این درک که همه شبکه‌ای‌ها و خود کمیسیون شبکه در اعتقاد به سازمان‌دهی داشتند و اینکه خواسته‌های صنفی از طریق یک تشکیلات بهتر می‌تواند پیش برود، این تشکیلات در سازمان نظام صنفی با وجود آقای بابادی‌نیا و همکاری همه مدیران آن زمان از جمله آقای سعیدی و مظلوم شکل گرفت.
خوش‌بختانه امروز ما در دوره چهارم، پنج نفر از کمیسیون شبکه دوره سوم را در هئیت مدیره داریم هرچند که عناوین آنها شبکه‌ای نیست. یعنی آقای عدالت به‌عنوان مشاور و آقای زند و آقای بابک صالحی از فروشگاه‌ها و آقای بابادی‌نیا و برادران از خود کمیسیون، به‌عنوان عضو و به‌عنوان بازرس حضور دارند که این نشان می‌دهد در کمیسیون شبکه علاقه‌مندی بسیاری به پیگیری مطالبات صنفی دارند و این نشانه تلاش و تجربه‌ای است که توسط کمیسیون شبکه از ابتدا با هدایت آقای بابادی‌نیا و نظارت آقای طالبی با جدیت به اینجا رسیده است و ما این دوره را برای سازمان و کمیسیون شبکه بسیار مهم می‌دانیم. به‌ویژه اکنون که در نقطه عطفی قرار داریم که ناشی از موضوع برجام است و اتفاقات خیلی خوبی هم باید بیفتد.
صالحی: آقای مهندس طالبی ما در کمیسیون طی این 10 سال و مقداری قبل از آن، نقاط عطف بسیاری داشتیم. یک‌چیزی که کمیسیون شبکه هم به آن شناخته می‌شود و خیلی هم از آن حرف زده می‌شود بحث تعرفه‌های خدمات شبکه است. شما به‌عنوان کسی که از آغاز در کنار کمیسیون شبکه بودید مقداری از این موضوع برای ما بگویید.
طالبی: من مایل‌ام کمی به عقب برگردم و نخستین جلسه پرشوری را که وارد آن شدم، تصویر کنم. جلسه‌ای که نمایندگان شاید حدود ۴۰ شرکت در آن گردهم آمده بودند و آقای معزی‌نیا در رأس آنها نشسته بود و به مشکلات رفع نشده آنها گوش می‌کرد. جلسه اول با شور و شوق بسیاری تمام شد و این موضوع باعث شد که من همکاری خود را ادامه بدهم. جلسه بعدی با همان شور و شوق و با همان جمعیت مشتاق و گرفتار و نیازمند به همکاری و پشتیبانی تشکیل شد و جلسه سوم هم همین‌طور بود. در زمان تشکیل جلسه چهارم دیگر کم‌کم به انتخابات انجمن شرکت‌های انفورماتیک نزدیک شده‌بودیم. این موضوع باعث شد که من به جهت دادن به این جریانات و شور و اشتیاقی که هست علاقه‌مند بشوم و در جلسات معارفه تمام کارگروه‌هایی که وجود داشت حاضر شوم. در زیرگروهی که آن زمان با نام خدمات و پشتیبانی خوانده می‌شد به‌عنوان کاندید، وارد و سرپرست گروه خدمات و پشتیبانی شدم و در عین حال با آقای معزی‌نیا در بخشی که عهده‌دار آن بود همکاری می‌کردم.
یکی از موضوعاتی که همیشه صحبت از آن به میان می‌آمد جای خالی تعرفه خدمات بود و تیمی که ما در خدمات و پشتیبانی دور هم جمع شده‌بودیم نیز نیاز به این داشتند و هم‌زمان در تیم مربوط به شبکه‌ای‌ها نیز همین قضیه وجود داشت. ما در بخش خدمات و پشتیبانی شروع به گردآوری تعرفه‌های خودمان و مکاتبه با شرکت‌هایی کردیم که می‌شناختیم تا تعرفه‌های خود را در اختیارمان قرار دهند و لیست ما تکمیل شود و بتوانیم عدد و ارقام را به جایی برسانیم.
هم‌زمان موضوع را در مجموعه آقای معزی‌نیا هم مطرح کردم؛ اما آنچه که در این جلسات برگزار می‌شد نمی‌توانست اجازه این انسجام را بدهد. لذا ما چون احساس کردیم که این نیاز وجود دارد در همان گروه خدمات و پشتیبانی، اولین تعرفه‌ای را که مربوط به شبکه هم می‌شد ایجاد کردیم به بهانه اینکه ما خدمات و پشتیبانی می‌دهیم و شبکه هم خدمات و پشتیبانی دارد، پس تعرفه آن را هم راه می‌اندازیم و این می‌توانست به کار همه بیاید. همان‌طور که انتظار می‌رفت اولین جلسه‌ای که توانستیم به جمع‌بندی برسیم با یک نامه به آقای معزی‌نیا ارائه کردیم و آن جرقه‌ای که باید زده می‌شد، زده شد. سیلی از نظرات و اعتراضات متفاوت که چرا این باید این‌قدر باشد یا چرا بعضی چیزها در آن نیست مطرح شد.
با توجه به شدت نیاز به سازمان‌دهی، آقای خوارزمی به‌عنوان کسی که در این جمع حضور موثری داشتند آنچه که اکنون به‌عنوان مستندات در این مورد هست و توانستیم در آخرین دوره انجمن شرکت‌های انفورماتیک ارائه کنیم، ایجاد سازمان مجازی و کمیسیون شبکه به تمام معنی بود؛ چون هنوز سازمانی به این نام وجود نداشت و زیرکمیته‌ها بودند ولی به‌خاطر نیاز موجود لازم دیدیم که این سازمان‌دهی شکل بگیرد.
تعرفه‌های مهندسی شبکه تنها یکی از بخش‌های جزیی این مجموعه سازمان‌دهی‌ها بود. اولین نیازی که احساس می‌شد، سازمان‌دهی جلسات بود. اولین قراری که گذاشتیم این بود که تقویم جلسات سالیانه را تدوین کنیم. یکی دیگر از اتفاقات این بود که آیین‌نامه‌ای برای اداره جلسات و نحوه وقت‌گرفتن برای اظهارنظر تدوین شد. تنظیم شدن صورت‌جلسه در جلسات و گرفتن امضا در هر جلسه هم از چیزهایی بود که ایجاد شد و هم‌اکنون در کل سازمان پس از ده سال الزامی شده است.
ما آیین‌نامه‌هایی را که وجود داشت و اجرا نمی‌شد بر اساس آن چیزی که کاربرد آنها را بهینه کند به‌صورت خاص برای خودمان ایجاد کردیم. در ارتباط با صورت‌جلسات که نوشته نمی‌شد، البته صداها ضبط و نت برداشته می‌شد و مسئولان خاص خود را در این موارد داشت، ولی بعد از دوهفته صورت جلسه‌ای را می‌دیدیم که کسی استنباط‌های خودش را در آن نوشته بود. درنتیجه تصمیم گرفتیم که صورت‌جلسه تایپ شده نداشته باشیم بلکه می‌نویسیم، می‌خوانیم و امضا می‌کنیم؛ بنابراین مصوباتی خواهیم داشت که پیگیری هم می‌شود. با این کار اولویت‌بندی و گروه‌بندی کارهایی که باید انجام شود، منظم‌تر شد.
همه اینها باعث شد که ارگان‌های مسئول انجام کارها و مسئولیت‌های سازمانی که می‌خواستیم به‌صورت مجازی راه‌اندازی کنیم، شکل گرفت و افرادی کاندید و انتخاب شدند و هرکدام کارگروه‌های خاص خودشان را تشکیل دادند و قبل از اینکه سازمانی ایجاد شود به‌خاطر نیاز و به‌خاطر توانمندی که در مجموعه داشتیم این سازمان را شکل دادیم و تمام شیرازه کمیسیون شبکه قبل از اینکه کمیسیونی به این اسم ایجاد شود، ساخته شده بود اما چون نمی‌توانستیم اعلام وجود کنیم نام آن را کمیسیون سازمان مجازی گذاشتیم.
صالحی: بسیار خوب. اجازه دهید از تاریخچه بگذریم و به زمان حال بیاییم. درخصوص انبوه کارهایی که کمیسیون شبکه انجام داده است، من معتقدم گاهی فعالیت‌مان نوسانی بوده است. یعنی این‌طور به‌نظر می‌رسید که وقتی هیئت مدیره خیلی خوب کار می‌کند کمیسیون‌ها کم‌کارتر می‌شوند و وقتی هیئت مدیره، بخشی از وظایف خود را انجام نمی‌دهد به‌دلیل مشغله‌های زیاد و یا هر دلیل دیگری، کمیسیون‌ها سعی می‌کنند تا این نقش را ایفا کنند. به نظر می‌رسد در همه این چهار دوره چنین روندی وجود داشته است. چقدر با این موضوع موافقید و فکر می‌کنید کمیسیون‌ها تا چه اندازه در تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی در سازمان مؤثر هستند؟
بابادی‌نیا: کار ما در این چهار دوره، مستقل از آن چیزی بوده که در رأس هرم سازمان به وقوع می‌پیوندد و ما همیشه خودمان در جاهایی مشکلات را به هئیت رئیسه منعکس کرده‌ایم اما اگر جوابی نگرفتیم، آن را رها هم نکرده‌ایم. خودمان برای مطالبه حق‌مان رفتیم و کاری کردیم افرادی که به ما رأی دادند باز هم از ما حمایت کنند چون ما وظیفه سنگینی برعهده گرفتیم.
همیشه سیاست و استراتژی کمیسیون شبکه همین بوده است. من چندان به حرکت سینوسی فعالیت‌ها اعتقاد ندارم. من می‌گویم که عملکرد ما، عملکردی است که یک استراتژی مشخصی دارد و مستقل از هیئت رئیسه در حال پیگیری آن هستیم؛ ولی در حال حاضر و در این دوره که آقای معروفی در کمیسیون هستند حمایت خیلی خوبی انجام می‌شود.
این را هم بگویم که سطح توقعات در دوره‌های مختلف متفاوت بوده است؛ مثلاً سطح توقعات‌مان در دوره اول هیئت مدیره به‌خاطر مسائل و مشکلاتی که در راستای معرفی کمیسیون شبکه به ارگان‌های دولتی داشتیم طور دیگری بود. خوش‌بختانه اکنون در دوره چهارم، سازمان نظام صنفی به یک پختگی رسیده است. ما یک نفر را در هیئت رئیسه سازمان داریم و اکنون یکی از افتخارات ما در کمیسیون شبکه، حضور مهندس معروفی در هیئت رئیسه به‌عنوان خزانه‌دار سازمان است. بالطبع توقعات ما به‌عنوان یک عضو صنف و به‌عنوان یک عضو کمیسیون شبکه از این بالاتر خواهد رفت چون رئیس کمیسیون شبکه هم عضو هیئت مدیره است، هم هیئت رئیسه و هم خزانه‌دار. بازخوردی که آقای معروفی تاکنون از سازمان گرفته مثبت بود و حالا باید ببینیم که چگونه با توجه به سطح توقعات به‌وجود آمده نیازها را شناسایی کنیم و آنها را بر اساس آنچه که در صنف شبکه می‌خواهیم از هیئت رئیسه مطالبه کنیم.
معروفی: در کمیسیون شبکه از ابتدا همیشه یک روند مطالبه‌گری وجود داشته و در دوره‌های مختلف، توقعات متفاوت بوده است. دوره اول، دوره تثبیت بوده که طبیعتاً همان‌طور که آقای طالبی اشاره کردند در آن کم‌وکاستی هم زیاد بود؛ ولی کمیسیون شبکه هرچند گاهی در برخوردهایش سینوسی رفتار کرده باشد اما همیشه رشد بالارونده را در خود داشته است و علت هم این است که به‌نظر من مسئله صنفی در حوزه شبکه جا افتاده است. مجموعه بزرگی از افراد که مطالبات خود را در این کمیسیون عنوان می‌کنند همچنان وجود داشته و در هر دوره‌ای مسئله‌ای مطرح بوده است. پیشرفت‌های کمیسیون نتیجه همین مطالبه‌گریها و درک سازمانی بود که منجر شد به اینکه ما امروز ۵ نفر را در هیئت مدیره داریم. اکنون در واقع زمان بسیار مهمی است که خیلی از کارهای کمیسیون را پیش ببریم. شاید در دوره بعد به هر دلیلی این اتفاق نیفتد.
صالحی: آقای طالبی در ده‌ساله دبیری کمیسیون شبکه، ممکن است که خواسته‌ها و نظرات مختلفی را جمع‌بندی و به رئیس کمیسیون منتقل کرده باشید و بعد از آنجا هم به هیئت رئیسه منتقل شده باشد و قطعاً در آنجا به مشکلاتی برخوردکرده باشید. فکر می‌کنید که این مشکلات چقدر ناشی از ساختار سازمان است؟ چون هرچند کمیسیون‌ها در سازمان، بازوهای تخصصی هستند اما هویت مستقلی جهت ارتباط با خارج از سازمان ندارند. این را چقدر ناشی از ساختار می‌دانید و چقدر ناشی از موضوعیت نداشتن قضیه برای سایر اعضای هیئت مدیره؟
طالبی: در چهار دوره‌ای که گذشت، در اولین و دومین دوره شاید هیئت مدیره تا‌حدی تعامل خوبی با کمیسیون شبکه داشتند هرچند نتوانستند جوابگوی تمام نیازها باشند که این برمی‌گردد به محدودیت‌هایی که خود سازمان دارد و بخشی هم به سیاست‌های داخلی خود سازمان که ما از آن زمان تاکنون این بخش دوم را همچنان داریم.
همیشه اولویت‌هایی در درون سازمان باعث می‌شود ما تا مدت‌ها برای خواست‌های در صف باشیم و بعضاً انجام آن به دوره بعد و بعدتر برسد. به هرحال این یک واقعیت است که شما برای رشد دادن یک مجموعه باید تیم مدیریتی آن را رشد بدهید. من معتقدم که این رشد ایجاد شده است ولی یک‌سری جاها مثل دبیری کمیسیون شبکه این نگرانی وجود دارد؛ چون گاهی می‌شنوم که می‌گویند تو همه سابقه کمیسیون را داری که شاید اصلاً هیچ‌کس دیگر نداشته باشد. اینها از نگرانی‌های من است.
صالحی: در این ده‌سال با توجه به اینکه سطح توقعات همه ما از سازمان و به‌تبع آن از کمیسیون بالا رفته است. چقدر هیئت مدیره آماده است و یا این برنامه را دارد که ساختار را به‌نحوی تغییر دهد که پاسخگوی این نیازها باشد.
بابادی‌نیا: مشکلی که اکنون وجود دارد اینکه کارهای خوبی صورت می‌گیرد اما جریان صحیح اطلاعات از هیئت مدیره به بدنه صنف برقرار نیست. از جمله کارهایی که انجام می‌شود و شاید در بحث مطالبه‌گری ما تأثیر مثبتی داشته باشد اقدام در جبران این موضوع است که ما تاکنون به‌عنوان هیئت مدیره سازمان نظام صنفی هیچ‌گونه اطلاع درستی از درون صنف به لحاظ آمار و ارقام نداشته‌ایم. ما با کمک این اطلاعات می‌توانیم ببینیم که صنف چقدر به دولت مالیات می‌پردازد که در حد و اندازه آن بتواند از دولت، مطالبه داشته باشد. اکنون کارهای مثبتی در دبیرخانه انجام می‌شود و در تلاش برای استخراج آمارها و اطلاعات هستند. خوش‌بختانه اکنون آقای رضانژاد، دبیر سازمان، یک امتیاز مثبت دارد و آن اینکه به‌دنبال ایجاد تحول و نوآوری است و در تلاش برای جمع‌آوری این آمار است.
صالحی: آقای معروفی فکر می‌کنید که این اطلاعات چقدر به عملکرد بهتر کمیسیون کمک خواهد کرد؟
معروفی: شاید چیزهایی که اکنون اولویت است در دوره‌های قبل، اولویت نبودند. هر دوره استراتژی‌های مربوط به خود را داشته و افرادی هم که در رأس مجموعه بودند دیدگاه‌های خاص خود را داشتند. مثلاً از دوره سوم مسئله شفاف‌سازی قوت بیشتری گرفت که الان هم مورد تاکید فراوان آقای سعادت هم هست. محیط بیرون، تغییر دولت، تغییر دیدگاه‌ها و باز شدن فضای جهانی و... بر این امر تأثیر می‌گذارد.
به نظر من در همه دوره‌ها مسئله تهیه آمارها وجود داشته است. در دوره سوم این قضیه به‌شدت جریان داشت و ما سعی کردیم که این آمار را از طریق شورای عالی انفورماتیک و سیستم آنها استخراج کنیم. متاسفانه مسائل بوروکراتیک با پایان رسیدن دوره سوم باعث شد که اینها به نتیجه موردنظر نرسد.
در این دوره تاکید بر مسائل قانونی و شفافیت است و طبق آن هرکسی که عضو سازمان می‌شود باید مدارک و از جمله اظهارنامه‌های مالیاتی خود را در اختیار سازمان قراردهند و ما از همین بند قانونی موجود در اساس‌نامه، اطلاعات مفیدی به دست می‌آوریم. البته در این مورد مقاومت‌هایی هم بود از جمله اینکه اینجا سازمان خصوصی است و شاید این اطلاعات درز پیدا کند و یا از آن سوءاستفاده شود. با همه این حرف‌ها این کار در حال انجام است و به نتایج خوبی هم رسیده و باید یک دوره یک‌ساله بگذرد. سازمان دیگر پختگی لازم را دارد که با کمک مجموعه‌های دولتی و غیردولتی این اطلاعات را به‌دست آورد و بر اساس آن برنامه‌ریزی‌های بهتری انجام می‌دهد.
صالحی: اگر بخواهیم فهرستی از اقدامات انجام شده کمیسیون شبکه در این مدت داشته باشیم چه کارهایی در آن قرار می‌گیرند؟
معروفی: ما اولین کمیسیونی بودیم که ساختار و تشکیلات داشتیم. حتی جاهایی کمبودهایی را که در مجموع سازمان وجود داشته دیده بودیم. مثلاً سازمان یک روابط عمومی منسجم نداشت و اینجا اولین روابط عمومی را با کمک شخص شما شکل دادیم و آنچه را که برای یک تشکیلات ضروری است، ساختیم. مثلاً ما در ساختارمان رئیس و قائم‌مقام و نایب رئیس دوم و دبیر داریم.
طالبی: بحث اصلاح تعرفه گمرکی هم موضوع مهمی بوده که در این ده‌ساله اتفاق افتاده و امکان حضور در تعیین تعرفه‌های سالیانه و اصلاح تعرفه‌هایی که اشتباه بوده است. نقطه عطف این موضوع در دوره دوم بود که یک‌شبه، یک افزایش ۵۰ درصدی تعرفه گمرکی برای تجهیزات شبکه‌ای به‌وجود آمد. ریاست سازمان به‌درستی اجازه داد تا روابط‌عمومی کمیسیون شبکه به‌تنهایی وارد عرصه شود و بعد از مصاحبه‌های پیاپی که فکر می‌کنم نزدیک به بیست گفت‌وگو و میزگرد مطبوعاتی و میزگرد رادیویی جلسه و انتشار گزارش‌های متعدد بود، دولت در کمتر از ۵۰ روز به ناچار آن را تغییر داد و تعرفه‌ها به حالت قبل برگشت.
تغییر قوانین و مقررات هم مورد دیگری بوده که انجام دادیم. مقرراتی که در دوره‌ای باعث شد برخی شرکت‌ها به‌شدت ضرر بکنند؛ در ارتباط با نرخ سوخت مشخصاً برای شرکت‌هایی که درگیر بودند و همچنین نرخ ارز که جهش زیادی داشت و خیلی از شرکت‌ها از آن متضرر شدند. کارگروه‌های ویژه‌ای توسط کمیسیون شبکه برای آن تشکیل و مطالعاتی انجام گرفت که منجر شد به دو بخش مستقل در ارتباط با تغییر مقررات مرتبط با نرخ سوخت و دیگری تعیین نرخ ارز که فرمول‌هایی را برای جبران این موارد پیشنهاد دادیم که عیناً توسط هیئت دولت برای قراردادهایی که به‌خصوص در این محدوده تاریخی بسته شده بود اعمال شد و تا حدی ضررهای وارد شده را جبران کردیم.
بابادی‌نیا: مورد دیگری که مایلم ذکری از آن شود این است که در چند دوره ما متوجه شدیم که دبیرخانه سازمان، مستندات کمیسیون‌ها و ازجمله کمیسیون شبکه را کلاً از دست داده (!) و دبیرخانه خود کمیسیون شبکه اولین دبیرخانه‌ای بود که مستقل از دبیرخانه سازمان، مستندات خود را نگهداری می‌کرد. این حرکت کماکان ادامه دارد و این ساختار در هیچ‌یک از کمیسیونهای سازمان به این خوبی وجود ندارد.
طالبی: در ارتباط با سازمان‌دهی در دوره دوم از ما خواسته شد تا سازمان‌دهی کمیسیون افتا را برعهده بگیریم. کمیسیون افتا یکی از نیازهای آن زمان کشور بود. با توجه به اینکه ما کارگروه افتا را در کمیسیون شبکه و مستقل داشتیم.
صالحی: درواقع افتایی که دو سال وجود داشت و کار چندانی نمی‌کرد، احیا شد.
طالبی: این یکی از نقاط خیلی مثبت سازمان‌دهی بود که کمیسیون افتا را تبدیل به یکی از فعال‌ترین و تاثیرگذارترین کمیسیونهای سازمان کرد. یعنی آقای بابادی‌نیا به‌عنوان مسئول هم‌زمان دو کمیسیون شبکه و افتا، خود شما به‌عنوان قائم‌مقامی که اغلب جلسات را اداره می‌کردید و موضوع دبیری آن، به یک الگوی تمام‌عیار تبدیل شد.
بحث دیگری که در این دوره ۱۰ ساله اتفاق افتاد ایجاد قراردادهایی موردنیاز اعضا بود که در اختیارشان قرار دادیم. این قراردادها از خدمات مهندسی گرفته تا بخش تأمین تجهیزات و اجرا را شامل می‌شد و آنچه که در اینجا مدنظر بوده تاکید بر ایجاد هماهنگی کامل با قرادادهایی بوده که در سازمان برنامه ایجاد کرده بود.
بحث استانداردها بحث دیگری بود که به نتیجه رسید. بحث کاربردی کردن این استانداردها و ایجاد شغل برای مهندسانی که در این زمینه آموزش دیده‌اند و نیز ایجاد بازار کار تضمین شده برای مهندسانی که به‌عنوان مشاور در این زمینه کار می‌کنند.
یکی از نقاط مثبت دیگر بحث گذار از IPV۴ به IPV۶ بود که توسط شورای عالی فضای مجازی و سازمان فناوری اطلاعات انجام شد و نمایندگان زیادی در مجمع مربوط به آن حضور داشتند که از سازمان نظام صنفی هم عضوی را در آنجا داشتیم و درنهایت اولین پکیجی که آماده شد و برای نظرسنجی به ما داده شد و به‌صورت خاص کارگروهی را برای آن ایجاد و نظراتی مربوط به نقشه راه را ارسال کردیم.
بابادی‌نیا: ما در دوره اول و دوم برای آزمون مشاوران در کشور هم وظیفه طرح سؤال را داشتیم که در این راستا بانک سؤالات را ایجاد کردیم.
صالحی: اگر مایلید کمی هم در مورد استانداردها حرف بزنیم.
معروفی: در دوره سوم این موضوع قدری جدی شد و دولت هم به این قضیه حساسیت نشان داد. ایجاد ساختار مهندسی شبکه یکی از دغدغه‌های ماست و همین هم باعث شد که در دوره دوم تفاهم‌نامه‌ای با سازمان فاوای شهرداری منعقد کنیم. این شروعی شد برای ایجاد ساختاری که در آن مهندسان مشاور بتوانند بر ساختمان‌هایی که نیازمند شبکه هستند، نظارت کنند.
دغدغه ۸-۱۰ سال پیش این بود که خیلی‌ها اصلاً نمی‌دانستند که شبکه چیست. گاهی حتی کارها واگذار می‌شد به کسانی که واقعاً با این قضیه آشنا نبودند و درواقع نمی‌دانستند با استانداردها و حوزه دیتا و انتقال اطلاعات نمی‌شود این‌طور برخورد کرد. این یک بازار جدیدی برای ما درست کرد تا کارها به کسانی واگذار شود که با این حوزه آشنا هستند و البته این چیزی جز بهبود نظام اقتصادی کشور هم نخواهد بود. به هرحال با کمک سازمان فاوای شهرداری و شورای شهر، وزارت راه و شهرسازی، شورای عالی انفورماتیک، سازمان نظام مهندسی ساختمان و جاهایی که برای پیش بردن این کار باید به آن مراجعه کنیم، جلساتی داشتیم. سه موضوع بود که باید پیش می‌گرفتیم: قوانین و مقررات، دستورالعمل‌ها و نحوه اجرای کار و مجموعه‌ای از استانداردها و مقررات تدوین شده.
کار را این سه حوزه شروع کردیم. از آنجایی که سازمان ملی استاندارد در واقع استانداردهای ایزو را می‌پذیرفت ایزو ۱۱۸۰۱ انتخاب شد و در اواخر سال ۹۱ قضیه شکل گرفت و تدوین آن آماده و در تابستان ۹۲ به اتمام رسید نهایتاً کارهای پایانی این قضیه تا مرداد و شهریور امسال طول کشید و جدیداً روی سایت سازمان ملی استاندارد آمده است؛ البته یک‌سری ایرادات داشت که ما با نامه‌نگاری به سازمان ملی استاندارد این نواقص را برطرف کردیم و تازگی ویرایش ۲ آن آماده است هرچند که باز هم ممکن است ایراداتی وجود داشته باشد که چون در معرض عموم است می‌تواند بررسی و عیوب آن اطلاع‌رسانی شود.
در کنار آن موضوعات قوانین‌ومقررات و نحوه ارجاع کار هم هستند که تقریباً کارهایی در کمیسیون مشاوران در حال انجام است. وجود آقای عدالت که قبلاً عضو کمیسیون شبکه بودند و اکنون مسئول کمیسیون مشاوران و کمیسیون استاندارد هستند می‌تواند پیش‌برنده این موضوع باشد.
البته کمبودهایی نیز در مجموعه‌ای از مقررات و دستورالعمل‌ها و پشتیبانی سازمان‌ها داریم که اگر رفع نشود چون همه سازمان‌ها و بخش‌ها با آن سروکار دارند به مشکل می‌خوریم. زیرساخت‌ها، مسئله اولویت‌داری هستند و در رأس قرار دارند و در خود کمیسیون شبکه همه کارگروه‌ها باید درباره آن کار کنند و همه اعضای کمیسیون شبکه و شرکت‌های فعال و سازمان‌ها باید در این حوزه مشارکت کنند؛ چراکه نیاز جامعه و صنف است.
طالبی: در جمع‌بندی این جلسه، آنچه که در پیش رو می‌بینم مسئله یکسان‌سازی تعرفه‌هاست برای اینکه کاربرد تعرفه‌ها را به حداکثر برسانیم. بحث دیتا و IPTV چیزی است که به‌صورت غالب مطرح است و در شهرهای مختلف کشور تعریف شده است. قرارگرفتن در جایگاه جهانی چیزی است که در پیش داریم و باید یک روز به جای نشستن دور هم و گفتن از دغدغه‌هایمان به جایی برسیم که سمپوزیوم‌هایی تشکیل دهیم و از تمام دنیا به اینجا بیایند و به فناوری‌های به‌روز و ارتقای کیفیت سرویس‌دهی برسیم. خوش‌بختانه ما هنوز اعضایی از کمیسیون را داریم که با اینکه در خارج از کشور ساکن هستند، همچنان با علاقه مباحث ما را دنبال می‌کنند که خود این از سرمایه‌های کمیسیون شبکه است.
بابادی‌نیا: کارهایی که انجام داده‌ایم باید ادامه و پشتوانه داشته باشد. ما نمی‌خواستیم که تنها یک استاندارد را در مؤسسه استاندارد تدوین کنیم. استاندارد تدوین شده باید به‌بار بنشیند و قرار است سازمان یک نماینده از خود در کمیته داشته باشد و این تازه در حال عملیاتی شدن و نتیجه گرفتن است.
معروفی: من از همه دست‌اندرکاران از گذشته تا امروز قدردانی کنم. امیدوارم که همچنان پیشتبانی بیشتر و بهتر شود تا سریع‌تر به مقصد برسیم و با آمدن شرکت‌های بزرگ و کوچک در پسابرجام آمادگی مواجهه و انتقال تکنولوژی و همکاری با آنها داشته باشیم. ما باید در حوزه مدیریت جهانی بسیار فعال و مسلط باشیم چون در غیر این صورت از دور خارج می‌شویم.
صالحی: در طی ده‌سالی که ما در کمیسیون شبکه با هم کار کرده‌ایم، بسیاری از اقدامات یا کارها به نظرمان یا بدیهی می‌آید و یا ناگفتنی. پس آنچه گفته شد تنها بخش کوچکی از اقدمات کمیسیون شبکه بوده است. امیدوارم که در فرصت‌های دیگری بتوانیم به بازگویی بخش‌های دیگری از فعالیت‌های کمیسیون بپردازیم.
مرجع: ماهنامه دیده‌بان فناوری- شماره هفتم
کد مطلب: 11113