نادری: ایجاد انحصار در کوتاهمدت به نفع تولیدکننده و به زیان بازار مصرف است و در بلندمدت، تولیدکننده را با مشکلاتی مواجه میکند و بازار را به سمت گریز از این انحصار میبرد.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، بهمنماه سال گذشته با ابلاغ دستورالعمل هیئت دولت به دستگاههای اجرایی برای حفظ امنیت در سیستمهای کامپیوتری، دستگاهها و سازمانهای دولتی ملزم شدند که از آنتیویروس بومی پادویش استفاده کنند. در گفتوگوهایی که آن زمان با
موافقان و مخالفان این ابلاغیه داشتیم، دغدغههایی چون ایجاد انحصار، پیشرفت تکبعدی، درجا زدن، عدم همپوشانی محصولات امنیتی برای ایجاد امنیت در تمامی لایهها مطرح بود تا گرایش به بومیسازی و کمک به رونق محصولات بومی امنیتی و غیره. اکنون با گذشت یکسال از ابلاغ این دستورالعمل، بار دیگر سراغ اهالی امنیت سایبری رفتهایم تا ببینیم اکنون این ماجرا را چگونه میبینند.
محمد نادری، مدیرعامل شرکت بهین راهکار پیشرو در مورد جنس چنین ابلاغیههایی اظهار کرد: ایجاد انحصار رفتار خاصی دارد و میتوان گفت در کوتاهمدت به نفع تولیدکننده و به زیان بازار مصرف است و در بلندمدت، تولیدکننده را با مشکلاتی مواجه میکند و بازار را به سمت گریز از این انحصار میبرد؛ چراکه ممکن است تولیدکننده در بلندمدت نتواند از پس تامین یک بازار عظیم مصرف که بهواسطه انحصار از آن او شدهاست بربیاید چون شاید بازار هم بهلحاظ زیرساختی و فرهنگی آمادگی پذیرش محصول را بدین شیوه جبری نداشتهباشد.
وی ادامه داد: البته هرجا هم که انحصاری به اجبار ایجاد شود بازار خود را در بند آن نگه نمیدارد و شاهد هستیم که سازمانها در راستای حمایت از تولیدات بومی، محصول بومی را صرفا برای پرزنت قرار میدهند، اما در عمل از محصولات دیگر استفاده میکنند. چرا که ادمینهای فنی و صاحب دانش، خود را در قید هیچ انحصاری درنمیآورند و بهدنبال انتخابهایی هستند که درستی و نتیجه بهکارگیری آنها را آزمودهاند.
نادری گفت: این رویکرد یک ساله را میتوان اینگونه توصیف کرد که شوک بازار بهواسطه ایجاد یک شبه یک انحصار بود و به هرحال بازار از این شوک خارج میشود و محصول انحصاری صرفا در در ویترین باقی میماند، مگر اینکه بتواند به لحاظ کارکردی و فنی، بازار را مجذوب خود کند و برای پادویش هم اگر چنین اتفاقی بیفتد میتواند هم به نفع خود محصول باشد و هم به نفع سایر محصولات بومی. در مجموع انحصار شاید بتواند در مدتی کوتاه برای تولیدکننده به لحاظ مالی آوردهای داشتهباشد، اما برای سایر محصولات بومی میتواند بر اساس ذهنیتی که این محصول در اذهان ایجاد میکند گاهی آسیبزا هم باشد. انحصار باعث میشود که زیرساخت بومیسازی در بلندمدت بیشتر دچار آسیب شود تا اینکه رشد یابد.