کیایی‌فر: پادویش یک محصول کاملا بومی و شایسته احترام و حمایت به شکل صحیح و اصولی است و بهتر است بگذاریم این محصول به دور از جنجال‌هایی که بخشنامه ایجاد کرده‌است، راه خودش را برود.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، بهمن‌ماه سال گذشته با ابلاغ دستورالعمل هیئت دولت به دستگاه‌های اجرایی برای حفظ امنیت در سیستم‌های کامپیوتری، دستگاه‌ها و سازمان‌های دولتی ملزم شدند که از آنتی‌ویروس بومی پادویش استفاده کنند. در‌گفت‌وگوهایی که آن زمان با
موافقان و منتقدان این ابلاغیه داشتیم، دغدغه‌هایی چون ایجاد انحصار، پیشرفت تک‌بعدی، درجا زدن، عدم هم‌پوشانی محصولات امنیتی برای ایجاد امنیت در تمامی لایه‌ها مطرح بود تا گرایش به بومی‌سازی و کمک به رونق محصولات بومی امنیتی و غیره. اکنون با گذشت یک‌سال از ابلاغ این دستورالعمل، بار دیگر سراغ اهالی امنیت سایبری رفته‌ایم تا ببینیم اکنون این ماجرا را چگونه می‌بینند. در ادامه گپ‌وگفت ما را با
علی کیایی‌فر، مدیر توسعه محصول شرکت مدبران، بخوانید.
یک سال از ابلاغیه هیئت دولت به دستگاه‌های اجرایی برای استفاده از آنتی‌ویروس بومی پادویش گذشت. اجرای این ابلاغیه طی این مدت چگونه بود؟ چقدر موفقیت‌آمیز بوده‌است؟سال گذشته در گفت‌وگو با افتانا اشاره کردم که آنتی‌ویروس بومی یکی از حوزه‌های استراتژیکی است که باید روی آن سرمایه‌گذاری کرده و از آن حمایت کنیم؛ اما متاسفانه این حمایت با بخشنامه انجام شد. بخشنامه ناپخته و خامی که اولین اثرش ایجاد مقاومت بسیار شدید در اکثر سازمان‌ها برای پذیرش آن شد. برخی سازمان‌ها طبق بخشنامه عمل کرده و پادویش را نصب کردند. و برخی از سازمان‌ها هم در برابر آن مقاومت کردند. شاید یکی از محاسن بخشنامه این بود که من با تیم فنی و مدیریتی پادویش آشنا شدم و از نزدیک تلاش‌های بسیار ارزشمند آنها برای تولید یک آنتی‌ویروس بومی را مشاهده کردم که واقعا تحسین‌برانگیز است. پادویش یک محصول کاملا بومی و شایسته احترام و حمایت به شکل صحیح و اصولی است.
آیا پادویش توانست موفق عمل کند و پاسخگوی نیازهای امنیتی سازمان‌هایی باشد که ملزم به استفاده از آن شدند؟ واقعیت این است که پادویش مثل هر محصول دیگری باید یک سیر تکاملی را طی کند تا بتواند پاسخگوی نیازمندی‌های متنوع سازمان‌های مختلف باشد. بخشنامه در مقطعی صادر شد که پادویش در حال تکامل بود، اما هنوز پاسخگوی همه نیازمندی‌ها نبود. به عنوان مثال، بانک‌ها به‌دلیل داشتن صدها شعبه و هزاران دستگاه ATM پراکنده و استفاده از پهنای باند ارتباطی محدود در نقاط دوردست نیازمندی‌های خاصی را می‌طلبند که پادویش فاقد آنها بود. حالا بانک‌ها با یک بخشنامه روبرو شده بودند که آنها را ملزم به خرید محصولی کرده‌بود که هنوز پاسخگوی نیاز آنها نبود. نتیجه این شد که برخی از سازمان‌ها ناچار بخشنامه را اجرایی نکردند و برخی از وزارتخانه‌ها نیز مجوزهایی برای فرار از بخشنامه در نظر گرفتند. در این میان برخی سازمان‌ها هم به دور از جنجال‌های بخش‌نامه‌ای، پادویش را پذیرفتند و در تکامل آن کوشیدند.
پس از گذشت یک سال فکر می‌کنید واقعا این حرکت کمکی به تقویت این محصول کرد؟من فکر می‌کنم این بخشنامه بیش از اینکه به توسعه این محصول کمک کند باعث مقاومت در برابر آن شد. هدف یک محصول، رسیدن به نقطه فروش مناسب است. یک محصول برای رسیدن به نقطه فروش مناسب باید ابتدا از کیفیت خوب و رقابتی برخوردار شود و بعد به موفقیت برسد. این بخشنامه، حداقل باعث شد انگیزه‌های لازم برای توسعه کیفیت محصول کمرنگ‌تر شود.
آیا این اقدام تاکنون توانسته تاثیری بر بهبود روند بومی‌سازی این حوزه داشته‌باشد؟ کلا بازار محصولات و خدمات شما آیا تحت تاثیر این ابلاغیه به سمت توسعه و بهبود پیش رفت؟ روند بومی سازی باید در یک بستر منطقی طی شود و تکامل یابد. با آمپول و بخشنامه ما نمی‌توانیم توان امنیت سایبری خود را افزایش دهیم. من معتقدم این بخش‌نامه‌ها تاکنون نه موجب افزایش امنیت سایبری شده‌اند و نه باعث توسعه محصولات بومی. یکی از تهدیدات چنین بخش‌نامه‌هایی این است که می‌تواند موجب نگاه از بالا به پایین یک شرکت به سایر شرکت‌های همکار با سال‌ها سابقه و به بازار و مشتریان شود. چیزی که سال‌هاست به وضوح با آن در صنعت خودروسازی مواجه‌ایم.
آیا پس از یک سال هنوز هم مخالف این ابلاغیه هستید؟بله، قطعا. من فکر می‌کنم در خصوص این موضوع خیلی در رسانه‌ها و فضای مجازی بحث شده‌است. بهتر است بگذاریم این محصول به دور از جنجال‌هایی که بخشنامه ایجاد کرده‌است، راه خودش را برود. این محصول جای توسعه و رشد زیادی دارد و می‌تواند به یک افتخار ملی تبدیل شود. دولت باید اجازه دهد این محصول آهسته آهسته رشد کند و امیدوارم در آینده‌ای نه چندان دور این محصول را در رنکینگ‌های بین‌المللی شانه‌به‌شانه محصولات بزرگ خارجی ببینیم.
دریافت صفحه با کد QR