مدیرعامل شرکت دمسان رایانه: اگر پیشرفتی در زمینه بهبود این محصول و یا در مجموع بومیسازی محصولات امنیتی در کشور رخ دادهباشد صرفا بهدلیل این ابلاغیه نیست و راه حمایت دولت از محصولات بومی به شیوه اجباری نظیر این ابلاغیهها نیست.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، بهمنماه سال گذشته با ابلاغ دستورالعمل هیئت دولت به دستگاههای اجرایی برای حفظ امنیت در سیستمهای کامپیوتری، دستگاهها و سازمانهای دولتی ملزم شدند که از آنتیویروس بومی پادویش استفاده کنند. درگفتوگوهایی که آن زمان با
موافقان و منتقدان این ابلاغیه داشتیم، دغدغههایی چون ایجاد انحصار، پیشرفت تکبعدی، درجا زدن، عدم همپوشانی محصولات امنیتی برای ایجاد امنیت در تمامی لایهها مطرح بود تا گرایش به بومیسازی و کمک به رونق محصولات بومی امنیتی و غیره. اکنون با گذشت یکسال از ابلاغ این دستورالعمل، بار دیگر سراغ اهالی امنیت سایبری رفتهایم تا ببینیم اکنون این ماجرا را چگونه میبینند.
رضا اخلاقی، مدیرعامل شرکت دمسانرایانه، گفت: این ابلاغیه در برخی سازمانها بهخوبی اجرایی شدهاست و برخی دیگر کاملا آن را پیاده نکردهاند و عدهای نیز اصلا به سراغ آن نرفتهاند. در مجموع تاکنون در جاهایی که این ابلاغیه را به اجرا درآوردهاند گزارشی از نامنی و اشتباه شاهد نبودهایم و گویا پادویش موفق عمل کردهاست.
وی درباره تاثیر این ابلاغیه بر تقویت این محصول اظهار کرد: قطعا چنین مسئلهای در راستای تقویت محصول اثرگذاری داشتهاست. به هرحال پادویش طی این مدت یکسری بازخورد از مشتریانش گرفته و سعی در رفع نقایص و یا ارتقای رضایت این سازمانها داشتهاست.
اخلاقی افزود: البته اگر پیشرفتی در زمینه بهبود این محصول و یا در مجموع بومیسازی محصولات امنیتی در کشور رخ دادهباشد صرفا بهدلیل این ابلاغیه نیست. افزایش نرخ دلار که خرید نمونههای خارجی محصولات را با هزینه بیشتری مواجه کرد و نیز تلاش تیم فنی و اجرایی که پشت پادویش بودهاند قطعا در بهتر شدن اوضاع این محصول بومی موثرترین عوامل بودند. در واقع راه حمایت دولت از محصولات بومی به شیوه اجباری نظیر این ابلاغیهها نیست. راه درست آن است که یکسری طرحهای تشویقی اجرایی شود. مثل کاری که در مورد تعرفههای ترافیک داخلی و خارجی انجام شد و دولت بدون هیچگونه جبری توانست باعث شود برخی جاها سرورهایشان را بهخاطر همین کاهش هزینه به انتخای خودشان به داخل بیاورند.
وی تاکید کرد: مهمترین مسئله در مورد محصولات بومی همواره کنترل کیفیت بوده است. ممکن است طی یک ابلاغیه محصول بومی در جایی به کار گرفته شود، اما جوابگوی نیازها نباشد و این سرخوردگی که از یک محصول بومی اتفاق میافتد باعث یک دید منفی برای تمام این حوزه شود. برای جلوگیری از چنین نگاهی باید محصولات بومی کیفیتسنجی شوند تا با یک امتیازدهی کارشناسی به عهده خود سازمانها و کاربران گذاشته شود که ریسک استفاده از آن را بپذیرند یا خیر.