پس از سکوتی نزدیک به سه ماه، که حالا دیگر معلوم میشود که پر از هیاهو بوده است، در ساعات آخر روز دوشنبه هشتم خردادماه، طی حکمی توسط رئیسجمهور، دکتر مهدی اخوان بهابادی به سمت دبیر شورای عالی مجازی منتصب شد. کم و بیش تمامی آشنایان به حوزه فاوا با نام دکتر اخوان آشنا هستند اما خالی از لطف نخواهد بود که در همین ابتدای امر گذری بر تاریخچه فعالیت وی تنها در مقام اطلاعرسانی داشته باشیم:
۱- مهدی اخوان بهابادی در دوران تحصیلات دانشگاهی هماره شاگرد اول بوده است. او که متولد ۱۳۵۷ است، در حال حاضر تنها ۳۴ سال سن داشته و بر اساس تنها اطلاعات مکتوب یافتشده۱ رتبه اول کنکور سراسری ۱۳۷۵ و رتبه اول کنکور کارشناسی ارشد سال ۱۳۷۸ را در به دست آورده و در سال ۱۳۷۹ با عنوان رتبه اول تمامی رشتهها از دانشکده فنی دانشگاه تهران فارغالتحصیل شده و تا مقطع دکترا نیز در همان دانشگاه ادامه تحصیل داده است. همچنین وی دارای رتبه اول المپیاد دانشجویی مهندسی برق کشور در سال ۱۳۷۹ نیز هست.
۲- طی ۱۰ سال، از سال ۱۳۷۹ تا آذرماه ۱۳۸۸ که در پی تغییرات ساختاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، به یکباره دکتر مهدی اخوان به عنوان معاون آموزش، پژوهش و امور بینالملل منصوب شد، هیچ پیشینه اجرایی، مدیریتی، علمی و تحقیقاتیای از او در دسترس نیست.
۳- اما از آذرماه ۱۳۸۸، با سرعتی وصفناشدنی، به ترتیب در دیماه همان سال به سرپرستی بزرگترین مرکز تحقیقاتی کشور (مرکز تحقیقات مخابرات ایران) و سپس در اردیبهشتماه ۱۳۸۹ و کمتر از یک سال به منصب قائممقامی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در فناوری و امور بینالملل منصوب میشود.
۴- از سوی دیگر، کاملا خارج از حوزه ماموریت وی (خصوصا بر اساس آخرین ابلاغیه رسمی وزیر به عنوان قائممقام) ، هماره نام دکتر اخوان همراه با اپراتور چهارم و گاهبهگاه با واژه شبکه ملی اطلاعات بر سر زبانها بوده و ایشان از جایگاه متولی این اپراتور وعدههای عملیاتی آن را گزارش کرده است. حتی یک مورد شایعه جدی استعفای وی۲ (البته به مسوولی غیر از مقام ارشد خود) و مورد دیگر شایعه جدی برکناری او توسط وزیر۳ نیز، در راستای فعالیت ایشان در پروژه اپراتور چهارم مطرح شد که در هر دو مورد به سلامت ختم به خیر گردید.
۵- دکتر اخوان، بر اساس آنچه در این سالهای اندک مدیریتی از وی مشاهده شده است، ذاتا مسوولی با رویکرد اطلاعرسانی شفاف و در قالب اطلاعات قابل اندازهگیری نبوده و حتی در فرآیند برونسپاری قراردادهای تحقیقاتی مرکز تحقیقات مخابرات ایران با حجمی نزدیک به ۲۵ میلیارد تومان، از زمان برگزاری فراخوان در انتهای سال ۱۳۸۹ تا به امروز هیچگونه اطلاع جدیدی از وضعیت قراردادهای منعقدشده یا نشده از او انتشار نیافته و در مورد موضوع مورد علاقه ایشان نیز هماره جملات کلی و تاریخهای رو به آینده برای انجام فعالیت اپراتور چهارم عنوان شده است. پروژهای که حتی تا به آن حد وخیم تصویر شده که از دیدگاه مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی۴ طرحی انحصارگرایانه تلقی شده است.
۶- شنیدههای هفتههای گذشته۵ حاکی بر رقابت بخش دولتی با صدا و سیما در تعیین دبیر شورای عالی حکایت میکند که با نشستن قائممقام وزیر، ظاهرا کفه ترازوی دولتیها قدرتمندتر بوده و میبایست در آینده نیز تصوری اینگونه از رفتار شورا در نظر گرفته شود.
۷- دکتر اخوان اگر از ظاهر برونسپاری پروژههای تحت امرش در مرکز تحقیقات به بخش خصوصی بگذریم (که بر اساس اطلاعات کلی در اختیار، بخش اندکی از آن به بخش خصوصی واقعی تخصیص یافته و بیشتر به مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی واگذار شده است)، در دوران تصدیگری خود، چندان ارتباط مستقیمی با بخش خصوصی برقرار نکرده است. تنها مورد امیدوارکننده، حضور و مصاحبه رسمی ایشان در الکامپ شانزدهم۶ در سال ۱۳۸۹ است که در آن بر تلاش وی در پیش بردن شبکه ملی اینترنت! با استفاده از بخش خصوصی تاکید کردند.
۸- بعد از حدود یک سال و نیم از سکوت خبری دکتر اخوان، سخنرانی ایشان۷ در نخستین گردهمایی مجمع فعالان فناوری اطلاعات و رسانههای دیجیتال انقلاب اسلامی که در هفتههای گذشته برگزار شده است، مطالبی در خود دارد که خواندن و تعمق در آن خالی از لطف نخواهد بود.
بهتر آن است که نیمه پر لیوان را نگاه کنیم! به هرحال دکتر اخوان دانشآموخته رتبه یک و فرهیخته در حوزه مهندسی است که باید امیدوار بود و دست به دعا برد که تنها به فضای مجازی بیندیشد و دغدغههای سیاسی خود را، پشت در اتاق شورای عالی رها کرده و تصویری مهندسیشده بر شورا حاکم کند. انشاءالله