بزرگترین رویداد نمایشگاهی صنعت فناوری اطلاعات یعنی الکامپ، در هجدهمین سال برگزاری خود همچنان نه تنها نشانی مشخصی که وب سایت مناسبی هم ندارد.

بزرگترین رویداد نمایشگاهی صنعت فناوری اطلاعات یعنی الکامپ، در هجدهمین سال برگزاری خود همچنان نه تنها نشانی مشخصی که وب سایت مناسبی هم ندارد. این گزاره البته نزد اهالی فناوری اطلاعات، تکراری است و بی اهمیت. چون همه پذیرفته اند که کوزه گر باید از کوزه شکسته آب بخورد و هیچگاه برگزارکنندگان نمایشگاه صنف آی تی نتوانسته اند برای خودشان یک وب سایت آبرومند و با امکانات مناسب طراحی کنند.هرسال برگزارکننده نمایشگاه (در آن سال) با خرید یک نام دامنه جدید و انتصاب آن به نمایشگاه، فرآیند خبررسانی را آغاز می کند. 

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)،اما تاسف بار آن جایی است که شما به سایت اینترنتی سایر نمایشگاه هایی که در کشور برگزارمی شود، نگاهی می اندازید. نمایشگاه صنعت ساختمان، نمایشگاه تلکام، نمایشگاه تجهیزات پزشکی، حتی نمایشگاه هایی با برگزاری محدود و نه سراسری نظیر نمایشگاه های مبلمان و غیره هم ضمن داشتن وب سایتی آبرومند، اطلاعات و امکانات مناسبی را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهند. 

البته قرار نیست این مقایسه را با سایت اینترنتی نمایشگاه های جهانی نظیر سبیت یا همین جیتکس انجام دهیم که ظاهرا ضرب المثل کوزه و کوزه گر در فرهنگ آن ها وجود ندارد و برایشان بی معنی است که نمایشگاه آی تی از امکانات آی تی بهره نمی گیرد و حضوری تزیینی در اینترنت دارد. 

حال شگفتی ماجرا آنجاست که چندی است تلاش می شود بدون داشتن امکانات پایه ای در یک وب سایت نمایشگاهی، فرآیند دشواری همچون ثبت نام و جانمایی آنلاین هم انجام گیرد. شرکت ها با کلیک های عصبی در روزی که قرار است جانمایی آنلاین انجام شود، مرتبا پیام های خطا می گیرند و با صفحات خالی روبرو می شوند. اما متولیان می گویند که تمامی فضای هفده هزارمتری نمایشگاه به یک ساعت فروش رفته است! سپس فردای آن روز پیامک هایی می رسد که اگر موفق به ثبت نام نشده اید به سایت مراجعه کنید و چون همه اطلاعات قبلی پاک شده، مجددا ثبت نام کنید و تقاضای فضا بدهید و الی آخر. 

دیگر به موضوعاتی همچون دست به دست شدن مرتب برگزاری الکامپ بین برگزارکنندگان که امکان هرگونه برنامه ریزی بلندمدت را سلب می کند و عدم تجمیع اطلاعات نمایشگاه و عدم تحلیل اطلاعات شرکت های متقاضی و بازدیدکنندگان و به طور کلی فقدان دبیرخانه دائمی و حتی نداشتن یک نشانی اینترنتی دائمی و مشخص برای این رویداد بزرگ اشاره نمی کنیم که قطعا به جز افزودن به دریغمان، سودی نخواهد داشت. 

تصور کنید اگر ضرب المثل کوزه و کوزه گر را نداشتیم، تقصیرهایمان را گردن چه کسی می انداختیم؟