در شرایطی که اکوسیستم پرداختها در حال تغییر است، استفاده از شعب جای خود را به ابزارهای پرداخت الکترونیک و مبتنی بر موبایل میدهد.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، نشست تخصصی پرداختهای برون مرزی با حضور شهاب جوانمردی، مدیرعامل شرکت فناپ، عثمان قریشی، مشاورشرکت تی.اورنج و دکتر محمد مظاهری مدیرعامل شرکت توسن تکنو روز سهشنبه در دومین روز همایش بانکداری الکترونیکی و نظامهای پرداخت در مرکز همایشهای بین المللی برج میلاد برگزار شد.
در این نشست تغییرات اکوسیستم پرداختها بررسی شد و پس از اشاره به روندها و تقاضاهای پرداختی جوامع این موضوع مطرح شد که استفاده از شعب به عنوان بخشی از فرایند پرداخت روزبهروز در حال کاهش است در حالی که انتظار میرود استفاده از ابزارهای پرداخت الکترونیک و ابزارهای مبتنی بر موبایل روند صعودی فزایندهای را تجربه کند.
کارشناسان در ادامه این نشست تاکید کردند که روند جهانی سازی و فرصتهای اقتصادی در مبادلات بین المللی نیاز به ایجاد کانالهای پرداخت برون مرزی را تقویت میکند. گسترش جهانی سازی مبتنی بر چهار محور افزایش مبادلات بین المللی، افزایش انتقالات سرمایهای، جابهجایی نیروی کار و همچنین تبادل دانش، استفاده از ابزارهای پرداختهای جهانی را اجتناب ناپذیر میکند، در این میان کشور ایران نیز مانند سایر کشورهای جهان علاوه بر طی کردن روند تعامل بیشتر با بازارهای جهانی به دلیل نیاز به برطرف کردن برخی نیازهای منحصر بهفرد خود باید استفاده از ابزارهای پرداخت برون مرزی را در دستور خود قرار دهد.
در این نشست برخی از این نیازهای ویژه در ایران برشمرده شد که در این بین رشد نیاز به تسهیل پرداختهای درآمدی به دلیل پذیرش مهاجر از کشورهای همسایه همچون افغانستان و نیز در سالهای اخیر ارتقای رتبه ایران در جذب توریست در مقایسه با سایر کشورهای منطقه این نیاز را تشدید میکند.
در بررسی الزامات اتصال به شبکههای پرداخت برون مرزی نیز ابتدا روند عملیاتی پرداختها در قالب مستر کارت و ویزا تشریح و در ادامه با مقایسه این الگو با فرایند پرداخت در نظام پرداخت داخلی برخی نقاط ضعف نظام داخلی شناسایی و عنوان شد که به عقیده سخنرانان این نشست، بانک مرکزی به عنوان ناظر و پایشگر نظامهای پرداخت داخلی باید اهداف جدیدی را در برخی حوزهها بهویژه در عرصه استاندارد سازی رویههای موجود در نظامهای پرداخت داخلی دنبال کند.
همچنین در این نشست عنوان شد که هرچند نظامهای پرداخت در ایران به لحاظ معماری ساختار مناسبی دارند اما همچنان فقدان استاندارد مناسب و حاکم بر این فرایندها ضعف مهم نظامهای پرداخت داخلی است. هر چند استاندارد سازی موجب تسهیل فرآیند اتصال به نظامهای پرداخت برون مرزی میشود اما حتی بدون در نظر گرفتن ضرورت این استاندارد سازی برای پیوستن به شبکههایی مانند مستر و ویزا، نیاز به ارتقا امنیت پرداختهای داخلی و تسهیل استفاده از نظامهای پرداخت داخلی این ضرورت را غیر قابل انکار میکند.